Ανοιξη και Φθινόπωρο, Lu Bu:
Οι ρίζες της μουσικής ανάγονται βαθιά στο περελθόν. Η μουσική εκπηδά από το Μέτρο και ριζώνει στο μέγα Ον. το μέγα Ον γεννά τους δύο πόλους. Οι δύο πόλοι γεννούν τη δύναμη του Σκότους και του Φωτός.
Η τέλεια μουσική έχει την αιτία της. Αναδύεται απ΄την ισορροπία. Η ισορροπία αναδύεται απ' τη δικαιοσύνη και η δικαιοσύνη αναδύεται από το νόημα του σύμπαντος.
Η μουσική θεμελιώνεται πάνω στην αρμονία ανάμεσα στον ουρανό και στη γή, πάνω στην εναρμόνιση σκότους και φωτός.
μόνο οι αδύναμοι ξαποστέλνονται σε δρόμους χωρίς κινδύνους. Μα μην ξεχνάς ποτέ τι σου έχω πει πολλές φορές: η αποστολή μας είναι ν' αναγνωρίζουμε τα αντίθετα γι' αυτό που είναι: πρώτα απ΄όλα ώς αντίθετα, αλλά μετά ως αντίθετους πόλους μιας ενότητας.
ο Θεός βρίσκεται εντός σου, κι όχι σε ιδέες και βιβλία. Η αλήθεια είναι κάτι που βιώνεται, δεν διδάσκεται.
όταν σκοντάφτουμε σε δυσκολίες και ξεστρατίζουμε απ΄το δρόμο μας κι έχουμε μεγάλη ανάγκη επανόρθωσης, ακριβώς τότε νιώθουμε τη μεγαλύτερη απροθυμία να επιστρέψουμε στο φυσιολογικό δρόμο και ν' αναζητήσουμε μια φυσιολογική μορφή επανόρθωσης.
..υπήρχε εκεί γύρω κάποιος εκκεντρικός που τον γνώριζα μόνο εξ΄ όψεως κι από διαδόσεις, ένας δάσκαλος της σανσκριτικής που ήταν γνωστός "ο Γιόγκι".
όσα περισσότερα απαιτούμε απο τον εαυτό μας ή όσα περισσότερα απαιτεί απο εμάς το καθήκον μας σε μια δεδομένη στιγμή, τόσο περισσότερο εξαρτόμαστε απ" το διαλογισμό, που είναι η ζωοδότρα πηγή της ζωντάνιας, η πάντοτε αναζωογονητική ομόνοια πνευματος και ψυχής.
κάθε επιστήμη είναι, μεταξύ άλλων, μια μέθοδος ταξινόμησης, απλούστευσης, ένας τρόπος για το μυαλό να χωνέψει το αχώνευτο.
πρώτα, όμως, και κατα κύριο λόγο, πρέπει να σέβεται τη μη-κατανοήσημη αλήθεια κα μοναδικότητα των γεγονότων. Η μελέτη της ιστορίας, φίλε μου, δεν είναι αστείο μήτε ανευθυνο παιχνίδι.
Για να μελετήσεις την ιστορία, σημαίνει να υποταχθείς στο χάος, διατηρώντας ωστόσο την πίστη σου στην τάξη και στο νόημα.
Αγαπώ μάλλον και είμαι αθεράπευτα περίεργος με φαινόμενα τέτοια όπως είναι η συναγωγή μας, επειδή αποτελεί έναν απο εκείνους τους αιωνόβιους οργανισμούς, που σκοπος τους είναι να εκπαιδεύουν και να αναμορφώνουν τις ψυχές και τα πνεύματα των ανθρώπων, να τους κάνουν ευγενείς, όχι δια της ευγονίας, μήτε του αίματος, αλλά δια του πνευματος - μια τάξη ευγενών, ικανών τόσο στο να υπηρετούν όσο και στο να άρχουν.
Για την ευσεβή ψυχή, ακόμη κι αν γίνει κατακλυσμός, η πομπή διατηρεί το μυσταγωγικό της χαρακτήρα, και μια αποτυχημένη τελετουργία δεν την αποθαρρύνει.
Στη πορεία αυτού του αγώνα έκανε δύο ανακαλύψεις. Η πρώτη ήταν η απόλαυση που προσφέρει το γεγονός οτι μεταφυτευεις τα επιτεύγματα του μυαλού μέσα σε άλλα μυαλά και τα βλέπεις να μετασχηματίζονται σε εντελώς νέες μορφές και εκπορευσεις- μ΄ άλλα λόγια, η χαρά της διδασκαλίας. Η δεύτερη ήταν η σύγκρουση με την προσωπικότητα των σπουδαστών, η πρακτική της επιβολής του κύρους και της καθηγεσίας πάνω τους - μ΄άλλα λόγια, η χαρά της εκπαίδευσης.
είχε φτάσει στο σημείο οπου οι μεγάλοι άνδρες οφείλουν να εγκαταλείψουν το δρόμο της παράδοσης και της υπάκουης υποταγής και μ' εμπιστοσύνη σε κάποιες ανώτερες, απροσδιόριστες δυνάμεις, επινοούν νέες, παρθένες πορείες χωρίς ίχνη, όπου η πείρα ως οδηγός είναι άχρηστη.
Το ανθρώπινο πνεύμα είναι αγαθοποιό και ευγενές μόνο όταν υπακούει στην αλήθεια. Μόλις προδώσει την αλήθεια, μόλις παύσει να σέβεται την αλήθεια, μόλις την ξεπουλήσει, τότε γίνεται εντόνως δαιμονικό, γίνεται τρισχειρότερο απ΄την κτηνωδία των ενστίκτων, η οποία διατηρεί πάντοτε κατιτί απ' την αθωότητα της φύσης.
Σε κάθε αρχή υπάρχει μια μαγική πηγή...
Σε κάθε αρχή ενυπάρχει μια δύναμη μαγική
για να μας φυλά και να μας βοηθά να ζούμε
Οι ευθείες γραμμές ανήκουν προφανώς μονάχα στη γεωμετρία, όχι στη φύση και στη ζωή.
οι αρετές υπήρχαν και διατηρούσαν την αξία τους και την ισχύ τους, που την αποτελούσε η κατάφαση και όχι η άρνηση, η αποδοχή και όχι η υπεκφυγή.
Έρμαν Έσσε, 1943
