Διαβάζοντας την “Μάγκυ των δρόμων” είναι σαν να βλέπεις ταινία γνήσιου Αμερικάνικου κινηματογράφου. Στους σκοτεινούς και βρώμικους δρόμους της πόλης, στην ξεπεσμένη συνοικία, οικογενειακή βία.Βία. Διαπιστώνεις αργότερα οτι η Μάγκυ έζησε κάπου το 1871…ναί και αναρωτίεσαι πως γίνεται μετά από τόσα πολλά χρόνια να μην έχει αλλαξει τίποτα. Και ανακαλύπτεις τον άνθρωπο που έγραψε το βιβλίο ορόσημο για τους Νατουραλιστές (Ζολά, Χέμινγουει, Κέρουακ…) Και όπως γράφεται στο οπισθόφυλλο ο Στήβεν Γκρέην (1871-1900) πέθανε από φυματίωση στα εικοσί οχτώ του χρόνια πριν προλλάβει να γίνει “μεγάλος” συγγραφέας.Aπόσπασμα:
μια γυναίκα σε άθλια κατάσταση βάδιζε σ’ ένα φωτισμένο δρόμο, γεμάτο από ανθρώπους που πηγαίνουν βιαστικά στις δουλειές τους. ΄Ενα ατελέιωτο πλήθος ξεχυνόταν στα σκαλιά του εναέριου σιδηρόδρομου κι οι άμαξες γέμιζαν ανθρώπους με τις αποσκευές τους. Ηταν φανερο ότι κάποιον έψαχνε.
