βίλα αμαλία

Pascal Quignard
Βίλα Αμαλία
(Villa Amalia)
μετφρ¨ Βάνα Χατζάκη
Άγρα, 2008

Η Βίλα Αμαλία είναι ένα μυθιστόρημα για μια γυναίκα που απογοητευμένη σχεδιάζει την "εξαφάνιση" της, δεν είναι όμως τόσο απλοϊκό όσο ακούγεται. Δεν ξέρω πως να το περιγράψω γι' αυτο για μια ακόμα φορά θα αφήσω να μιλήσει από μόνο του, παραθέτοντας κομμάτια μέσα από το βιβλίο:

Η εστία (ο τόπος όπου τα σφάλματα μας συγχωρούνται, όπου οι αδυναμίες μας γίνονται αποδεκτές)...

Κοιτάζοντας τον εαυτό της..αναλογίστηκε πώς εγκαταλείποντας τα πάντα ήταν πιθανόν να στερηθεί και τον εαυτό της.

Ήταν η παλιά απόγνωση της μοναξιάς, το πιο αρχέγονο από όλα τα συναισθήματα.
Ο φόβος στην πιο καθαρή του μορφή.

Τα πόδια για το σώμα, οι αναμνήσεις για την καρδιά.

Αγαπώ, όπως αγαπάει κανείς τα παιδιά σημαίνει σώζω απ΄το θάνατο.

τελειώνοντας τη βίλα Αμαλία, το μυαλό μου πήγε στο προηγούμενο βιβλίο του ίδιου, την "Ταράτσα στη Ρώμη", το διάβαζα πηγαίνοντας στα Χανιά τον Μάρτιο του 2003, οι σημειώσεις - υπογραμμίσεις έγιναν 2 Απριλίου 2008:

Οι απελπισμένοι άνθρωποι ζούνε στο χείλος.
Όλοι οι ερωτευμένοι άνθρωποι ζούνε στο χείλος.
όλοι όσοι διαβάζουν βιβλία ζούνε στο χείλος.
Οι απελπισμένοι άνθρωποι ζούνε σκαλωμένοι σκαλωμένοι στο χώρο, όπως οι φιγούρες στις τοιχογραφίες, χωρίς να ανασαίνουν, χωρίς να μιλάνε, χωρίς να ακούν κανέναν.

Όλοι μας ακολουθούμε το κομμάτι της νύχτας όπου χανόμαστε.

Φτιάχνω εικόνες που βγαίνουν από το σκοτάδι.

Το να βρεις λόγο ισοπεδώνει την αγάπη.
Το να προσδίδεις λογική σ' αυτό που αγαπάς, σημαίνει ότι λες ψέματα.
Γιατί κανένας άνθρωπος δεν νιώθει άλλη χαρά απ΄αυτή που του προσφέρει η αίσθηση ότι είναι ζωντανός,
και μια είναι η ζωή.

Όταν χάνεται η μέρα μέσα στη χρυσή ακτινοβολία του ύστατου ήλιου, μέσα στη ευτυχία του να είσαι ελεύθερος και σ' εκείνη του να είσαι ζωντανός, ανάμεσα στο κρασί και στο όνειρο.

όσο πιο πολύ γερνάω, τόσο περισσότερο νιώθω καλά παντού.

Έρχεται κάποτε καιρός που δεν συναντάς πια τη ζωή, αλλά το χρόνο. Σταματάς να βλέπεις τη ζωή να ζεί.Βλέπεις το χρόνο που καταβροχθίζει τη ζωή, ωμή. Τότε η καρδιά μου σφίγγεται

Αυτό που είχα να κάνω στη ζωή μου το έκανα. Είδα δυο-τρια πράγματα για πρώτη φορά.

Πέθανε ώριμος για τα ουράνια, όχι για το θάνατο.