Η θέληση για αλήθεια, που εξακολουθεί να μας παρασύρει σε πολλά τολμηρά εγχειρήματα, αυτή η περίφημη φιλαλήθεια, για την οποία όλοι οι φιλόσοφοι μέχρι τώρα μίλησαν με σεβασμό: πόσα ερωτήματα δεν έχει ήδη βάλει μπροστά μας αυτή η θέληση για αλήθεια! πόσα παράξενα, ενοχλητικά, αμφίβολα ερωτήματα!
Τι είναι, αλήθεια, αυτό που μέσα μας θέλει την αλήθεια?
"η γνώση για την γνώση" - αυτός είναι ο τελευταίος βρόχος που στήνει η ηθική.
αν έχει κανείς χαρακτήρα, τότε έχει και το τυπικό του βίωμα, που επανέρχεται πάντα.
ο σοφός ως αστρονόμος. - όσο καιρό εξακολουθείς να αισθάνεσαι τ' αστέρια σαν να είναι κάτι "πάνω από σένα", εξακολουθεί να σου λείπει το μάτι του ανθρώπου της γνώσης.
πολλά παγώνια κρύβουν την παγωνίσια ουρά τους απ' όλα τα μάτια - και το λένε αυτό περηφάνια τους.
ο μεγαλοφυής άνθρωπος είναι ανυπόφορος αν δεν διαθέτει τουλάχιστον δύο άλλα πράγματα: ευγνωμοσύνη και καθαρότητα.
ο βαθμός και το είδος της σεξουαλικότητας ενός ανθρώπου ανεβαίνει ως την υψηλότερη κορυφή του πνεύματός του.
τι εννοούσε εκείνος ο θεός που συμβούλευε: "γνώθι σαυτόν!" μήπως εννοούσε: "μην ασχολείσαι πια με τον εαυτό σου! γίνε αντικειμενικός!".
'όταν γυμνάσει κανείς τη συνείδησή του, αυτή μας φιλάει την ίδια στιγμή που μας δαγκώνει.
ο απογοητευμένος μιλά. - "περίμενα αντίλαλους και άκουσα μόνον επαίνους".
μέσω της μουσικής τα πάθη απολαμβάνουντον εαυτό τους.
όποιος νιώθει προκαθορισμένος να κοιτά και όχι να πιστεύει, βρίσκει όλους τους πιστούς υπερβολικά θορυβώδεις και φορτικούς: φυλάγεται απ' αυτούς.
υπάρχει μια αθωότητα στο θαυμασμό: την χει εκείνος που δεν του έχει περάσει από το μυαλό η ιδέα οτι θα μπορούσε να γίνει και ο ίδιος μια μέρα αντικείμενο θαυμασμού.
εκείνος που χαίρεται ακόμη και πάνω στην πυρά, δεν θριαμβεύει πάνω στον πόνο, αλλά στο γεγονός ότι δεν νιώθει πόνο εκεί που περιμένουν πως θα νιώσει.
κάθε αξιοπιστία, κάθε καλή συνείδηση, κάθε μαρτυρία αλήθειας έρχεται μόνο από της αισθήσεις.
στη συναναστροφή με λόγιους και καλλιτέχνες μπορεί κανείς να πέσει έξω από την αντίθετη πλευρά: βρίσκει πίσω από έναν αξιόλογο λόγιο όχι σπάνια έναν μέτριο άνθρωπο, και πίσω από έναν μέτριο καλλιτέχνη συχνά - έναν πολύ αξιόλογο άνθρωπο.
Συμβουλή σαν αίνιγμα. - "αν ο δεσμός δεν πρέπει να σπάσει - πρέπει πρώτα να δοκιμάσεις να τον κόψεις.
όποιος παλεύει με τέρατα, πρέπει να προσέξει να μη γίνει τέρας. κι όταν κοιτάς πολλή ώρα μέσα σε μια άβυσσο, κοιτάει και η άβυσσος μέσα σε σένα
αυτό που γίνεται από έρωτα, συμβαίνει πάντα πέρα απ'το καλό και το κακό
στους σκληρούς ανθρώπους η οικειότητα είναι ντροπή - και κάτι πολύτιμο.
Δεν πιστεύουμε ότι ο έξυπνοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τρέλες: Τι στέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Friedrich Nietzsche, 1886
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου