οι στάχτες

Σάντορ Μάραι
"οι στάχτες"
(A Gyertyak Csonkig Egnek)
μεταφρ¨ Μανουέλα Μπερκι
Ωκεανίδα, 1999

Σ' ένα πύργο κάπου στην Ουγγαρία, ένα βράδυ, κάποιος ηλικιωμένος άνθρωπός μετά από σαράντα ένα χρόνια υποδέχεται τις στάχτες του παρελθόντος, και περιμένει μέσα απο αυτές την λύτρωση του. Οι στάχτες έρχονται στο πρόσωπο του καλύτερού του φίλου που δε είχαν ανταμώσει, ούτε αλλάξει κουβέντα όλα αυτά τα χρόνια Χρόνια υπομονής και προσμονής για εκείνη τη στιγμή.

"Μια ζωή ολόκληρη ετοιμάζεται κανείς για κάτι. Στην αρχή πληγώνεται. Έπειτα θέλει να εκδικηθεί. 'Υστερα περιμένει.
Εκείνος περίμενε πολύ καιρό."

"Η δική τους φιλία ήταν τόσο σοβαρή και αμίλητη, όπως κάθε μεγάλο συναίσθημα."

"Εκείνος που δεν δέχεται λίγα κομμάτια, πιθανότατα τα θέλει όλα, ολόκληρα."

"Στη μοναξιά τα ξέρει κανείς όλα και δεν φοβάται πια τίποτα."

Ένα μυθιστόρημα για την φιλία και την προδοσία. Τη δύναμη της σιωπής και της αλήθειας. Της αλήθειας που μας στοιχειώνει. Την αλήθεια που μας λυτρώνει.