Τρίτη, Οκτωβρίου 14

μικρά αγγλία


Ιωάννα Καρυστιάνη
Μικρά Αγγλία
Καστανιώτης, 1997

Πόσο απέραντος είναι ο κόσμος της θάλασσας και οι ανθρώποι που ζουν απ' αυτή. Μια ιστορία για τους Ναυτικούς και εκείνους που μενουν πίσω και περιμένουν, για εκείνους που ταξιδευουν μαζί τους, για ένα νησί με παράδοση στη ναυτιλια. Ερωτες, ταξίδια..

Και παραθέτω το παρακάτω κείμενο που είναι αυτο ακριβώς που σκέφτομαι για το βιβλίο τούτο:

…Αρχικά, η γλώσσα του έργου σίγουρα ξαφνιάζει. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο γλωσσικό στυλ που αποτελεί την ταυτότητα, τη σφραγίδα, το διακριτικό αναγνωριστικό στοιχείο της συγγραφέως. Η Καρυστιάνη ξέρει να γράφει. Ο λόγος της δεν είναι στεγνός, ούτε περίτεχνος, φορτωμένος ή πλαδαρός. Η γραφή της είναι καίρια, ακριβής. Πέραν του αποθησαυρίσματος ενός εν αδρανεία γλωσσικού πλούτου, ο αναγνώστης βλέπει μπροστά του ένα ανάλαφρο γλωσσικό παιχνίδισμα και κάποιες μοναδικές γλωσσικές περιγραφικές συλλήψεις που σπανίως συναντά.
Η Καρυστιάνη επιχειρεί μια κατάδυση στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και, τελικά, επιτυγχάνει την άρτια ψυχογράφηση των ηρώων της. Ήρωες και αντι-ήρωες, λοιπόν, φαντάσματα του παρελθόντος, γήινοι, αληθινοί, σπαρταρούν ολοζώντανοι στις σελίδες του έργου της.

Ιωάννα Κλεφτόγιαννη
Δημοσιογράφος
Περιοδικό ΑΝΤΙ, τεύχος 639, 4-7-1997

4 σχόλια:

ναυτίλος είπε...

Θα διαφωνήσω για το βιβλίο καθώς δε μου άρεσε . Καλή η αφήγησή της αλλά γεμάτη με πολλά "γλυκερά" κλισέ . Πολλοί ήρωες ήταν σχηματικοί , χωρίς βάθος και φτιαγμένοι στο χαρτί .Επίσης πολλά λάθη και ασυνέπειες πραγματολογικές ή χρονικές που επειδή είναι πολλά χρόνια που το έχω διαβάσει δεν τα θυμάμαι πια (όπως όταν καθόταν κάποια στη Χώρα της Άνδρου κι έβλεπε απέναντί της την Τήνο !)
Δεν ήταν βέβαια αυτό που λέμε κακό αλλά μετά τα εξαιρετικά διηγήματά της στην "Κυρία Κατάκη" ,που είχα διαβάσει λίγο καιρό πριν την "Αγγλία" προσδοκούσα κάτι καλύτερο ...

κοπρόγατα είπε...

ναυτίλο, τα σχολια σου πάντα ευπροσδεκτα. Είναι το μοναδικο βιβλιο της που εχω διαβάσει, επομένως δεν εχω μετρο συγκρισης. Επισης θα συμφωνησω με τις πραγματολογικές ασυνέπειες.. το είδα όμως σαν "παιχνιδι λογοτεχνικό" και όχι σαν λάθος.
καλημέρα!

Vasilis Simeonidis είπε...

Δεν το διάβασα, αλλά συζητώντας το με φίλο κατάλαβα ότι είναι μίμηση της "Μεγάλης Χίμαιρας" του
Μ. Καραγάτση. Και όπως κάθε μίμηση....
Δυστυχώς η Καρυστιάνη επιβεβαίωσε την επιφύλαξή μου με κείνον τον άθλιο "Άγιο της Μοναξιάς"

κοπρόγατα είπε...

μολις ειδα το σχολιο..οχι, δεν εχει καμοια σχεση με την υπεροχη "Μεγαλη Χίμαιρα"