Δευτέρα, Ιουνίου 9

να περιφέρεσαι στην τρέλα

Charles Bukowski
να περιφέρεσαι στην τρέλα
μεταφρ¨Σώτη Τριανταφύλλου
Ηλέκτρα, 2006

χάθηκα στις σελίδες του.. παραθέτω το πρώτο ποίημα:

Ωστε θέλεις να γίνεις συγγραφέας


αν δεν βγει από μέσα σου με ορμή
σε πείσμα όλων,
μην το κάνεις.
αν δεν έρθει απρόσκλητο απ' την καρδιά κι απ' το μυαλό κι από το στόμα κι από τα σωθικά σου,
μην το κάνεις.
αν κάθεσαι μπρος στην οθόνη του υπολογιστή σουκαι την κοιτάζεις με τις ώρες
και γέρνεις σαν καμπούρης πάνω από τη γραφομηχανή σου,γυρεύοντας
με κόποτις λέξεις που δεν έρχονται,
μην το κάνεις.
αν το κάνεις για τα λεφτά ή για τη δόξα,
άσ' το καλύτερα.

αν το κάνεις γιατί νομίζεις πως θα ρίξεις γυναίκες
ή άντρες στο κρεβάτι σου,
μην το κάνεις.
αν κάθεσαι εκεί πέρα και γράφεις τα ίδια και τα ίδια,
μην το κάνεις.
αν ζορίζεσαι όταν σκέφτεσαι να το κάνεις,
τότε να μην το κάνεις.
αν προσπαθείς να γράψεις όπως κάποιος άλλος,
ξέχνα το. άσ' το καλύτερα.

αν μπορείς να περιμένεις να βγει από μέσα σου μου
γκρίζοντας, τότε περίμενε υπομονετικά.
Κι αν δεν βγει μ' έναν βαθύ βρυχηθμό,κάνε κάτι άλλο.
αν πρέπει πρώτα να το διαβάσεις στη γυναίκα, στην γκόμενα
στον γκόμενο, στους γονείς σου ή σε οποιονδήποτε άλλο,
δεν είσαι έτοιμος να γίνεις συγγραφέας.

μη γίνεις σαν όλους αυτούς τους γραφιάδες,
μη γίνεις σαν τόσους και τόσους που αυτοαποκαλούνται συγγραφείς,
μη γίνεις γελοίος, πληκτικός, φαντασμένος, μην αφήσεις την αυταρέσκεια να σε κατασπαράξει.
οι βιβλιοθήκες του κόσμου έχουν τρελαθεί στο χασμουρητόμε το σινάφι σου.
μην προστεθείς κι εσύ σ' αυτούς.
μην το κάνεις.

αν δεν πετάγεται απ' την ψυχή σου σαν πύραυλος,
άσ' το καλύτερα.

κάν' το μονάχα όταν νιώσεις πως αν δεν το κάνεις θα τρελαθείς,
θ' αυτοκτονήσεις ή θα σκοτώσεις.
αλλιώς, μην το κάνεις.
αν δεν νιώσεις πως ο ήλιος σου καίει μέσα σουτα σπλάχνα,μην το κάνεις.

όταν στ' αλήθεια έρθει η ώρα,κι αν έχεις το χάρισμα,
θα γίνειαπό μόνο του και θα συνεχίσει να γίνεται
ώσπου να σβήσει ή να σβήσει.
άλλος τρόπος δεν υπάρχει.
δεν υπάρχει.
δεν υπήρξε ποτέ.

5 σχόλια:

Αποστόλης Αρτινός είπε...

Σφάζει...

librarian είπε...

Συγγραφείς γύρω μου πολλοί. Κάθε μέρα τους συναντώ, τους χαιρετώ, τους μιλώ, ίσως και να τους εξυπηρετώ αλλά κάτι δε μου ταιριάζει. Είναι μάλλον το άγχος τους. Το άσκοπο άγχος για χρήμα και για δόξα. Γιατί άγχος; γιατί χρήμα; γιατί δόξα; Δεν είναι απλά μια στιγμή ευτυχίας; Μια στιγμή που το παράπονο δε γίνεται δάκρυ, γίνεται χάρτινη λέξη που σε ανακουφίζει.
Πού είναι αυτοί οι συγγραφείς που μου κρατούν συντροφιά τα βράδια που νιώθω μοναξιά; Δε θα τους βρω γιατί ούτε οι ίδιοι το ξέρουν.
Οι επιλογές σου πάντα με βάζουν σε προβληματισμούς και για άλλη μια φορά σε ευχαριστώ γι' αυτό :)

κοπρόγατα είπε...

αποστόλη, αν σφάζει λέει...

κοπρόγατα είπε...

καλημέρα, librerian, απ'οτι εχω καταλαβει πρεπει να ασχολησε με το παλιο και αγαπημενο μου επεγγελμα, και το ονειρο μου να ξαναγυρισω, που για βιοποριστικους το αφησα. Δούλευα σε βιβλιοπωλείο.
Οσο για να βιβλια που κραταν συντροφια..λιγα, αλλα ξερω οτι ξερεις πια δεν γινονται για τους λογους που περιγραφει το ποιημα...
ξαναρίξε μια ματια στο μπλογκ, και δες σε παρακαλω τι εχω γραψει για το "βιος ιδεόληπτος".. θα καταλαβεις τι εννοώ..
περιμένω.

librarian είπε...

Καλημέρα και από εμένα.
Ναι, με αυτό το επάγγελμα ασχολούμαι και αφήνω στην άκρη τα κακά του και σκέφτομαι μόνο τα καλά του, που ευτυχώς είναι αρκετά.
Το είδα το "βίος ιδέοληπτος" και όπως σωστά είχες μαντέψει μου είχε ξεφύγει αυτή η ανάρτησή σου.
Πέρνα κάποια στιγμή και από το blog Tobaccorri, νομίζω ότι θα βρεις διάφορα που θα σου αρέσουν.