Σάββατο, Οκτωβρίου 16

ο 'ανεμος κουβάρι

μια αληθινή ιστορία

δεν ανήκε στον κόσμο των μεγάλων.
'οταν έλεγε "βρέθηκα στον κόσμο απροετήμαστη", ομολογούσε την αλήθεια της.

'οταν ο έρωτας είναι στ' αλήθεια έρωτας, είναι ιστορία για φόβο και για τρόμο, κι αυτό εδώ είναι το τελευταίο πράγμα που θυμάσαι πριν χαθείς μέσα στον άλλον και το ξεχάσεις για τα καλά.

δεν μπορεί, κάποιος θα βρεθεί που δεν είναι ηλίθιος, δεν θα τρομάξει.

δεν σου εμπνέουν συγκίνηση και αγάπη άνθρωποι που δεν ράγισαν ποτέ και που στη φάτσα τους δεν έγραψε κανένα ζόρι.
είναι τρομερή η διαφορά ανάμεσα στα δυο αυτα αισθήματα.

εντάξει, όσο πιο πολύ θές να πλησιάσεις, τόσο λιγότερο βλέπεις.

ειναι καλύτερα να το πιστέψεις παρά να στο μάθει ο χρόνος.

με ηρωίδα την Μαλβίνα Κάραλη.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

συγκλονιστικά αληθινό!! μπράβο για την ανάρτηση αυτή

φιλιά

- είπε...

Δεν το γνώριζα αυτό το βιβλίο κοπρογατούλα. Φαντάζομαι γράφτηκε με πόνο, ποιός ξέρει..

librarian είπε...

Κάποτε ήθελα να το πάρω το βιβλίο αυτό και για κάποιον λόγο μετά το ξέχασα.
Σίγουρα θα αξίζει!

Ανώνυμος είπε...

:) Θα μπορούσες να το είχες γράψει εσύ.."δεν σου εμπνέουν συγκίνηση και αγάπη άνθρωποι που δεν ράγισαν ποτέ και που στη φάτσα τους δεν έγραψε κανένα ζόρι." Εμένα μου εμπνέουν λίγη συγκίνηση αυτοί οι άνθρωποι.. τη συγκίνηση που νοιώθεις (υποθέτω) όταν βλέπεις ένα ούφο :)

κοπρόγατα είπε...

@silena, ναι είναι! ευχαριστώ!!
@Evelyn, μην το διαβάσεις ακόμα...
@Librerian, αξίζει..! ήρθε η ώρα!!
@zapiski, και μου θύμησες πάλι...ένα ποίημα του μπουκόφσκι, που εσύ μου έμαθες, το "Alien"..! βρίσκεται κάπου εδώ μέσα, σε σχόλιο νομίζω..θα το ψάξω!

Ανώνυμος είπε...

και εγώ αυτό θυμήθηκα..Πάντα επίκαιρο το ποιηματάκι :) Μην ψάχνεις όμως, voila:

The Aliens

you may not believe it
but there are people
who go through life with
very little
friction or
distress.
they dress well, eat
well, sleep well.
they are contented with
their family
life.
they have moments of
grief
but all in all
they are undisturbed
and often feel
very good.
and when they die
it is an easy
death, usually in their
sleep.

Ανώνυμος είπε...

και συνεχίζει:
you may not believe
it
but such people do
exist.

but i am not one of
them.
oh no, I am not one of them,
I am not even near
to being
one of
them.
but they
are there

and I am
here