Πέμπτη, Ιανουαρίου 22

ο άνδρας που καθόταν στο διάδρομο

Μαργκερίτ Ντυράζ
ο άνδρας που καθόταν στο διάδρομο
(L'homme assis dans le couloir)
μετφρ¨Δ. Δημητριάδης
Άγρα, 1980

32 σελίδες, σελίδες που τις διαβάζεις πάλι απο την αρχή και την δεύτερη φορά νομίζεις οτι διαβάζεις άλλο βιβλίο. 32 σελιδες που σε βάζουν μέσα τους ξανά και ξανά.

απόσπασμα:

Οι γάμπες της, που ώς τότε τις είχε μισοδιπλωμένες με μία φαινομενική αμέλεια, βλέπω τις μαζεύει πάλι, τις σφίγγει την μία πάνω στην άλλη όλο και πιο δυνατά με μία κίνηση συνειδητή, επώδυνη. Τις συσφίγγει τόσο δυνατά ώστε απ' αυτό παραμορφώνεται το σώμα της και χάνει εξαιτίας του σιγά σιγά τον συνηθισμένο όγκο του. Κι έπειτα βλέπω η προσπάθεια διακόπτεται απότομα• μαζί μ' αυτήν, και κάθε κίνηση. Και ξαφνικά, να που το σώμα έχει την ευθείαση μιας τελειωτικής εικόνας. Το κεφάλι έχει ξαναπέσει πάνω στο μπράτσο, έχει μείνει ακίνητο σ' αυτήν την στάση του ύπνου. Απέναντί της ο άνδρας που σωπαίνει.

3 σχόλια:

librarian είπε...

Αγαπημένη η Ντυράζ.
Λίγες λέξεις πολλές σκέψεις.
Βλέπω αλλαγές εδώ, καθόλου άσχημες.
Σε φιλώ

κοπρόγατα είπε...

οπως ακριβώς το λες..Λίγες λέξεις πολλές σκέψεις..
αλλαγη διάθεσης και επομένως αλλαγή σκηνικού! Ευχαριστώ καλή μου!

Αποστόλης Αρτινός είπε...

Αυτό που θυμάμαι είναι το σκηνικό, ο ορίζοντας του τοπίου που επανέρχεται σαν άμπωτις, σε όλα τα κείμενα της Ντυράς. Μέσα στα 100 βιβλία που δεν αποχωρίζομαι με τίποτε.