Πασκάλ Μπρυκνερ
το Θείο βρέφος
(le divin enfant)
μετφρ. Λ. Αβαγιανού
αστάρτη, 1992
Αυτός ο συγγαφέας δε σταματά ποτέ να με εκπλήσει. Ποτέ όμως. Ξεκινώντας απο τα "Μαυρα φεγγάρια του Έρωτα", συνεχίζοντας με τους "κλέφτες της Ομορφιάς" και τώρα με το, μοναδικό, τολμώ να πω, ή μαλλον αναρχικό "θείο βρέφος". Δεν θέλω να πω τιποτα περισσότερο, ιδιαίτερα σε εκείνους που ίσως κάποτε το διαβάσουν.
..μονάχα το πνευμα μπορεί να μεταμορφώσει τη σάρκα, όλα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά μια υπόθεση κρέατος, κάπως χαλασμένου μάλιστα...
Τα εμπόδια δεν μειώνουν την ελευθερία μας, τη διευθετούν..
..ανοικουμε στον κόσμο που κατασκευάζουμε εμείς οι ίδοι, όχι σ' αυτόν που κατασκέυασαν οι άλλοι για μας.
Γιατί όλα τα βιβλία υποφέρουν σαν μένουν αδιάβαστα. και όχι μόνο τα βιβλία αλλα και οι πρόχειρες σημειώσεις, τα προσωπικά ημερολόγια, οι ιατρικές συνταγές, τα διαφημιστικά φυλλάδια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου