Joyce Mansour

ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ...



Όλα τα βράδια σαν είμαι μόνη
την αγάπη μου σου διηγούμαι
στραγγαλίζω ένα λουλούδι
η φωτιά αργοσβήνει
χωνεμένη από θλίψη.
Μες στον καθρέφτη που η σκιά μου αποκοιμιέται
κατοικούνε πεταλούδες.
Όλα τα βράδια σαν είμαι μόνη
μελετώ το μέλλον στων ετοιμοθάνατων
τα μάτια
την ανάσα μου ανακατώνω με της
κουκουβάγιας το αίμα
και με τους τρελούς μαζί η καρδιά μου
πιλαλάει κρεσέντο.


Τζόυς Μάνσουρ, 1928-1986(μτφ. Έκτωρ Κακναβάτος), "Κραυγές" (επιλογή), στον τόμο : . . . δεν άνθησαν ματαίως. Ανθολογία υπερρεαλισμού, (επιμ. Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου), Αθήνα, εκδ. Νεφέλη, 1980

τα ψάθινα καπέλα

Μαργαρίτα Λυμπεράκη
τα ψάθινα καπέλα
Καστανιώτης, 2004

ναι, το καλοκαίρι που μας πέρασε διαβασα επιτέλους τα Ψάθινα καπέλα με καθυστέρηση ίσως 15 ετών.. το απολαυσα όμως όπως και η Κατερίνα (μια απο τις 3 ηρωιδες του βιβλίου) απόλαυσε τα 3 καλοκαιρια που την σημαδεψαν.

Τρία κορίτσια, τρία ψάθινα καπέλα, τρία καλοκαίρια και μια γιαγια μυστήριο.
Ενα βιβλίο που μυρίζει καλοκαίρι, δροσιά, νιότη, βροχή, ήλιο. Και όπως ειπε και ο Α. Καμύ "ενα βιβλιο που φέρνει την άνοιξη"

Λένε οτι κάποια βιβλία πρέπει να τα διαβάσεις σε κάποια συγκεκριμένη στιγμη στη ζωη σου, σε συγκεκριμενη ηλικία. Τελικα δεν το πιστευω αυτο.

ο νάνος

περ Λαγκερκβιστ
ο Νάνος
(Dvargen)
μετφ. Μ. Γεωργιάδου
αστάρτη, 1990

Ο νάνος έργο μεγάλου Σουηδού συγγραφέα Περ Λαγκερκβιστ (Νόμπελ λογοτεχνίας, 1951), απο τις πρώτς γραμμές βρίσκουμε στο Νάνο τα κυρίαρχα θέματα που στοιχείωνουν όλο το έργο του συγγραφέα, τη μοναξιά, την αγριότητα, την πιο ανελέητη απανθρωπιά που δεν ξυπνά παρά την αδιαφορία..
Ο νάνος είναι ψυχικά και σωματικά ένα τέρας. Μισεί, σιχαίνεται, κατασκοπευει, βασανίζει, σκοτώνει. Ειναι ανικανος να νοιώσει οίκτο, σεβασμό, αγάπη ή έστω μια απλή τρυφερότητα.
απο το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ανακάλυψα τον συγγραφέα και πραγματικά ενοιωσα αυτο που λένε σπουδαία λογοτεχνία. Ο τρόπος που γράφει, τόσο απλός, μικρες και καθαρές προτάσεις, όλες γεμάτες κάτι.. κατι που σε βάζει σε σκέψεις, προβληματισμό, ειναι ή δεν είναι ο νανος τέρας, αυτα που λέει, σκέφτεται και κάνει μηπως ειναι σωστά? Πως γίνεται η σκέψη του να ειναι αυτη?
Μπαίνεις καθαρα στη διαδικασία να σκεφτέις διαφορετικα..να ταυτιστέις.
δεν ξέρω αν είναι ή όχι, για μένα σιγουρα όμως ανηκει στην κατηγορία αριστούργημα.

..ένας ανθρωπος για τον οποιο μια απλή πέτρα έχει τόση αξία, θα πρέπει να περιστοιχίζεται από θησαυρούς, όπου και αν βρίσκεται..

το διάβασα απνευστη (ετσι δεν γράφεται?)

το θείο βρέφος

Πασκάλ Μπρυκνερ
το Θείο βρέφος
(le divin enfant)
μετφρ. Λ. Αβαγιανού
αστάρτη, 1992

Αυτός ο συγγαφέας δε σταματά ποτέ να με εκπλήσει. Ποτέ όμως. Ξεκινώντας απο τα "Μαυρα φεγγάρια του Έρωτα", συνεχίζοντας με τους "κλέφτες της Ομορφιάς" και τώρα με το, μοναδικό, τολμώ να πω, ή μαλλον αναρχικό "θείο βρέφος". Δεν θέλω να πω τιποτα περισσότερο, ιδιαίτερα σε εκείνους που ίσως κάποτε το διαβάσουν.

..μονάχα το πνευμα μπορεί να μεταμορφώσει τη σάρκα, όλα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά μια υπόθεση κρέατος, κάπως χαλασμένου μάλιστα...

Τα εμπόδια δεν μειώνουν την ελευθερία μας, τη διευθετούν..

..ανοικουμε στον κόσμο που κατασκευάζουμε εμείς οι ίδοι, όχι σ' αυτόν που κατασκέυασαν οι άλλοι για μας.

Γιατί όλα τα βιβλία υποφέρουν σαν μένουν αδιάβαστα. και όχι μόνο τα βιβλία αλλα και οι πρόχειρες σημειώσεις, τα προσωπικά ημερολόγια, οι ιατρικές συνταγές, τα διαφημιστικά φυλλάδια..