Ο ΤΟΙΧΟΣ
Έπαιρνα τα πάντα στα σοβαρά, λες και ήμουν αθάνατος
Κι όμως, αυτοί οι δύο βαθμοφόροι με τα μαστίγια και τις μπότες τους ήταν άνθρωποι οι οποίοι θα πέθαιναν. Λίγο αργότερα από μένα, αλλά όχι πολύ πιο αργά. Και η ασχολία τους ήταν να αναζητούν ονόματα στις χαρτούρες τους, να κυνηγούν άλλους ανθρωπους για να τους φυλακίσουν ή για να τους σκοτώσουν. είχαν άποψη για το μέλλον της Ισπανίας και για άλλα ζητήματα. Οι μικρές δραστηριότητες τους μου φαίνονταν απεχθείς και γελοίες:
δεν κατάφερνα πια να μπω στη θέση τους, μου φαίνονταν τρελοί.
ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Η κυρία Νταρμπεντά εκνευριζόταν με το σύζυγο της: έπρεπε να του εξηγεί λεπτομερώς τα πάντα, με το νι και με το σίγμα. Εκείνη ονειρευόταν να συναναστρέφεται με ανθρώπους οξυδερκείς και ευαίσθητους, που θα την καταλάβαιναν ακόμη και από τα μισόλογα.
ΗΡΟΣΤΡΑΤΟΣ
- Τον ξέρω τον τύπο σας είπε. Ονομάζεται Ηρόστρατος. Ήθελε να γίνει διάσημος και το καλύτερο που βρήκε να κάνει ήταν να κάψει το ναό της Εφέσου, ένα απο τα επτά θαύματα του κόσμου.
ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ
Η Λουλού είναι γοητευτικό άτομο, όμως είναι εκπληκτικό το πόσο επιπόλαιη μπορεί να γίνει.
Οι Φακές είναι στη φωτιά. Σερβιρίσου και κλείσε το γκάζι. Υπάρχει ζαμπόν στο ψυγείο. Εγώ βαρέθηκα και φεύγω. Αντίο.
Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΝΟΣ ΑΡΧΗΓΟΥ
μια μυρωδιά από χαρτί Αρμενίας απλώθηκε στο δωμάτιο
Jean Paul Sartre, Le mur, Ο τοίχος, 1939
